Βαλια Κάλντα.

Στενός χωμάτινος δρόμος διασχίζει πυκνό δάσος από ψηλά πεύκα. Το έδαφος είναι καλυμμένο με ξεραμένα πευκοβελόνια και μικρά πετρώματα, ενώ οι κορμοί των δέντρων σχηματίζουν κάθετες γραμμές εκατέρωθεν του δρόμου. Τα πεύκα έχουν λεπτά, μακριά κλαδιά που κρέμονται πάνω από το μονοπάτι, δημιουργώντας ένα κλειστό, δροσερό περιβάλλον. Σε αρκετό ύψος, ο δρόμος χάνεται μέσα σε πυκνή ομίχλη που καλύπτει το βάθος του δάσους. Ο ουρανός είναι σχεδόν καλυμμένος από σύννεφα, αφήνοντας μόνο λίγες αχνές φωτεινές πινελιές να φτάνουν στο δάσος.