Στην ποδοσφαιρική αλάνα μεταξύ των σημερινών οδών Μ. Αλεξάνδρου, Εθν. Αντιστάσεως, Καζάζη.

Στην αλάνα ποδοσφαίρου που απλωνόταν τη δεκαετία του ’50 μεταξύ των σημερινών οδών Μεγάλου Αλεξάνδρου, Εθνικής Αντιστάσεως και Καζάζη, καταγράφεται η αυθόρμητη αθλητική ζωή της προσφυγικής Καλαμαριάς. Η ομάδα νέων ποζάρει πριν ή μετά από παιχνίδι, με ενδυμασίες καθημερινότητας, σε μια γειτονιά που παραμένει ακόμη ημι-αγροτική και πυκνοκατοικημένη από προσφυγικά νοικοκυριά. Στο βάθος ξεχωρίζει η χαρακτηριστική μονοκατοικία της οικογένειας Ευκαρπίδη στην οδό Καζάζη και οι κατοικίες της τότε Βασ. Όλγας (σημερινή Εθνικής Αντιστάσεως), με την πολεοδομική λιτότητα της εποχής να διαμορφώνει το φόντο.

Η σύνθεση είναι ζωντανή και ανεπιτήδευτη: νεαροί με φόρμες, παντελόνια, γιλέκα, ακόμη και ένα σακάκι. Ορισμένοι στέκονται, άλλοι γονατίζουν δίπλα στην μπάλα, επιβεβαιώνοντας τη συλλογικότητα που συνόδευε το ποδόσφαιρο ως παιχνίδι και κοινωνικό γεγονός. Ταυτοποιημένα ονόματα —Καρακάσης, Τσιλιγγιρίδης, Δημητριάδης, Μολοχίδης, Αναχωρλής, Καζάκος, Σαρβανίδης, Τόλης, Μιμιλίδης, Νικολάου (Κέρκυρας), Ευσταθιάδης, Παπαδόπουλος— συνθέτουν ένα πολύτιμο αρχείο τοπικής μνήμης.

Η φωτογραφία αποτυπώνει μια εποχή όπου η αλάνα δεν ήταν απλώς χώρος άθλησης, αλλά κέντρο κοινωνικοποίησης και καθημερινής δημιουργίας ταυτότητας, ενταγμένης στη συλλογικότητα της μεταπολεμικής προσφυγικής Καλαμαριάς.

Πίσω η μονοκατοικία της οικογένειας Ευκαρπίδη με την οδό Καζάζη μπροστά της. Δεξιά κατοικίες επί της Εθν. Αντιστάσεως (τότε Βασ. Όλγας). Από αριστερά πάνω: Γιώργος Καρακάσης, Χρήστος Τσιλιγγιρίδης, Νίκος Δημητριάδης, Αντώνης Μολοχίδης, Μιχάλης Αναχωρλής, Δημήτρης Καζάκος, Γιώργος Σαρβανίδης. Από αριστερά κάτω: Δημήτρης Τόλης, Στάθης Μιμιλίδης, Αλέκος Νικολάου (κέρκυρας), Παναγιώτης Ευσταθιάδης, Παναγιώτης Παπαδόπουλος. Ανανίας Τσιραμπίδης. Βότση, Καλαμαριά Θεσσαλονίκης, Κεντρική Μακεδονία, Ελλάδα. 1956