Μετά από νικηφόρο αγώνα στο γήπεδο του Μ. Αλεξάνδρου.

Με φόντο την εστιαία δοκό και τα λιτά κτίρια του γηπέδου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μια ομάδα νεαρών ποδοσφαιριστών και φίλων του Συλλόγου Ναυάρχου Βότση ποζάρει γεμάτη ενθουσιασμό και περηφάνια μετά από νικηφόρο αγώνα τον Ιούλιο του 1955. Η ανεπιτήδευτη στάση τους, με ορισμένους καθιστούς και άλλους όρθιους, αντικατοπτρίζει την αθωότητα και τη συντροφικότητα της εποχής, όπου ο αθλητισμός αποτελούσε πρωτίστως πράξη γειτονικής συμμετοχής και κοινότητας.

Οι νεαροί είναι ντυμένοι με ανάμεικτο τρόπο —ορισμένοι με σορτς και αθλητική αμφίεση, άλλοι με πουκάμισα ή σακάκια— ένδειξη του ερασιτεχνικού χαρακτήρα του ποδοσφαίρου και της χαλαρής κοινωνικής δομής γύρω από αυτό. Η ταυτοποίηση σχεδόν όλων των προσώπων (Παναγιωτίδης, Ευσταθιάδης, Μπουντούρης, Αζαριάδης, Αρμένης, Νικολάου, Πουλής, Συμβουλίδης, Στρατηγόπουλος, Μεταλλίδης, Σκανδάλης, Κουρμπέτης) συνιστά ζωντανή καταγραφή της μνήμης της Καλαμαριάς.

Η φωτογραφία αποτελεί αυθεντικό τεκμήριο της αθλητικής και κοινωνικής ζωής της προσφυγικής νεολαίας τη δεκαετία του ’50, όταν ο ποδοσφαιρικός αγώνας δεν ήταν μόνο παιχνίδι, αλλά και ευκαιρία κοινωνικής προβολής, συνοικιακής υπερηφάνειας και ενδυνάμωσης της τοπικής ταυτότητας μέσα σε ένα ακόμη μεταπολεμικά διαμορφούμενο αστικό τοπίο.

Πάνω από αριστερά: Θέμης Παναγιωτίδης (φτάρλας ή αυτιάς), Τάκης Ευσταθιάδης, Απόστολος Μπουντούρης, Απόστολος Αζαριάδης, Γιώργος Αρμένης (κάκος), Αλέκος Νικολάου, Σωτήρης Πουλής. Κάτω από αριστερά: Στράτος Πουλής, Δημήτρης Συμβουλίδης (ψύχουλας), Κώστας Στρατηγόπουλος, Στάθης Μεταλλίδης, Λάκης Σκανδάλης, Κώστας Κουρμπέτης. Ανανίας Τσιραμπίδης. Βότση, Καλαμαριά Θεσσαλονίκης, Κεντρική Μακεδονία, Ελλάδα. Ιούλιος 1955