Το τραμ της Θεσσαλονίκης

Τα τραμ πρωτοεμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη ως μέσα μαζικής μεταφοράς στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν η πόλη αποτελούσε τη μητρόπολη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Βαλκανική χερσόνησο. Το πρώτο τραμ της Θεσσαλονίκης, που διαδρομές το 1893, ήταν ιππήλατο, δηλαδή η κινητήριος δύναμή του ήταν τα άλογα. Η κατασκευή και η λειτουργία των τροχιοδρόμων της Θεσσαλονίκης ανατέθηκαν από τις Οθωμανικές αρχές σε μια Βελγική Εταιρεία, η οποία ανέλαβε και τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης. Το 1905 οι ιππήλατες άμαξες του τραμ τοποθετήθηκαν σε σιδηροτροχιές και το 1907-1908 οι τροχιόδρομοι έγιναν ηλεκτροκίνητοι, ενώ η πόλη ηλεκτροφωτίστηκε από την Εταιρεία Τροχιοδρόμων και Ηλεκτροφωτισμού. Στην πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα η πόλη της Θεσσαλονίκης εκσυγχρονιζόταν και ο ηλεκτρισμός ερχόταν για να διευκολύνει τη ζωή των κατοίκων της. Η ζωή αποκτούσε και πιο γρήγορους ρυθμούς, αφού το 1908 κυκλοφόρησε το πρώτο ηλεκτροκίνητο τραμ. Παραγγέλθηκαν από Βέλγικο εργοστάσιο 30 οχήματα, τα οποία ανέπτυσσαν ταχύτητα 15 με 20 χλμ. την ώρα. Για τις επόμενες δεκαετίες το μέσο αυτό θα αποτελέσει και το αγαπημένο των Θεσσαλονικέων, μέχρι και τη δεκαετία του 1950. Η παρακμή του τραμ ξεκίνησε το 1954 όταν ξηλώθηκε η γραμμή της 25ης Μαρτίου και καταργήθηκαν οι σιδηροτροχιές στις Οδούς Βασιλέως Γεωργίου και Βασιλίσσης Όλγας, ενώ το 1957 διακόπηκε οριστικά η κυκλοφορία του στους δρόμους της πόλης.  

Εικονιζόμενη φωτογραφία: Το ηλεκτροκίνητο τραμ στην Οδό Χαμιδιέ (νυν Εθνικής Αμύνης) της Θεσσαλονίκης στις αρχές του 20 αιώνα. Στο βάθος το Δημοτικό Νοσοκομείο. ©Μουσείο Φωτογραφίας ''Χρήστος Καλεμκερής'' Δήμου Καλαμαριάς.