Το λιμάνι του Αιγίου στα τέλη του 19ου αιώνα

Το λιμάνι του Αιγίου ή της Βοστίτσας αποτελούσε στα τέλη του 19ου αιώνα το δεύτερο εξαγωγικό κέντρο μαύρης σταφίδας της χώρας. Τα Πριμαρόλια, τα πρώτα εμπορικά πλοία με το πολύτιμο φορτίο της πρώτης και καλύτερης σοδειάς μαύρης σταφίδας, έφευγαν από το λιμάνι του Αιγίου, της Πάτρας και των άλλων πόλεων της βορειοδυτικής Πελοποννήσου για τους μεγάλους λιμένες της Ευρώπης, όπως το Λονδίνο, το Λίβερπουλ, το Άμστερνταμ, τη Μασσαλία, την Τεργέστη και την Οδησσό, λιμάνια έτοιμα να διαχύσουν το πολύτιμο προϊόν στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Η εξαιρετική ποιότητα της σταφίδας έφερε πλούτο στην περιοχή, τέτοιον που να μιλούμε για τον ''πολιτισμό της σταφίδας'' του 19ου αιώνα, την ανύψωση του βιοτικού επιπέδου και τη διαβίωση σε συνθήκες ευμάρειας. Η σταφίδα της Αιγιάλειας και γενικότερα της Πελοποννήσου κράτησε για χρόνια τα ηνία των εξαγωγών της χώρας με ποσοστά άνω του 50%, ''...ως η Βραζιλία με τον καφέν..''. Την ακμή όμως ακολούθησε η κρίση και η παρακμή, ώσπου ο κόσμος ''...μια μέρα αίφνης εξύπνησε από πλούσιος πτωχός, από ξεχρέωτος ως το λαιμό χρεωμένος’’. Το ''Δυστυχώς επτωχεύσαμεν'' του Χαρίλαου Τρικούπη το 1893 σφράγισε με τον πιο δύσκολο τρόπο την εποχή της ευμάρειας, ανοίγοντας μια περίοδο πτώχειας, ταραχών, πολέμων, μετανάστευσης αλλά και παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης. 

Εικονιζόμενη φωτογραφία: Άποψη του λιμανιού του Αιγίου στα τέλη του 19ου αιώνα. ©Μουσείο Φωτογραφίας ''Χρήστος Καλεμκερής'' Δήμου Καλαμαριάς.