Λίνα Τσαλδάρη (1887-1981)

Ελληνίδα πολιτικός, με σημαντικό κοινωνικό έργο. Αγωνίστηκε για τα δικαιώματα της γυναίκας και υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα που ανέλαβε υπουργικό αξίωμα. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1887 και υπήρξε κόρη του διαπρεπούς βυζαντινολόγου και μετέπειτα πρωθυπουργού Σπυρίδωνα Λάμπρου και της Άννας Μπαλάνου, αδελφής της Λουκίας Μπαλάνου (συζύγου Αντωνίου Ζυγομαλά). Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913) και σε όσους πολέμους ακολούθησαν υπηρέτησε ως εθελόντρια αδελφή του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Το 1919 παντρεύτηκε τον Παναγή Τσαλδάρη, μετέπειτα πρωθυπουργό της Ελλάδας. Μετά τον θάνατο του Παναγή Τσαλδάρη ανέπτυξε κοινωνική δράση ως πρόεδρος του Π.Ι.Κ.Π.Α. (Πατριωτικόν Ίδρυμα Κοινωνικής Προστασίας και Αντιλήψεως).

Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου ήταν «Εντεταλμένη Κυρία» του εράνου «Πρόνοια Βορείων Επαρχιών της Ελλάδος», που λειτουργούσε υπό τη συμβολή της βασίλισσας Φρειδερίκης. Με τα έσοδα του ''Εράνου της Βασίλισσας'', όπως ήταν γνωστός, δημιουργήθηκαν οι ''Παιδοπόλεις'', όπου στεγάστηκαν τα ορφανά του Εμφυλίου Πολέμου. Το 1952 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Επιτροπή της Θέσης της Γυναίκας του Ο.Η.Ε., ενώ το 1956 και το 1958 εκλέχτηκε βουλευτής με το ψηφοδέλτιο της Ε.Ρ.Ε. (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις). Από τις 29 Φεβρουαρίου του 1956 μέχρι στις 5 Μαρτίου του 1958 χρημάτισε υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας στη δεύτερη κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Απεβίωσε μία ημέρα πριν την έναρξη των βουλευτικών εκλογών στις 17 Οκτωβρίου του 1981. 

Εικονιζόμενη φωτογραφία: Ομιλία της Λίνας Τσαλδάρη, της πρώτης γυναίκας Υπουργού σε ελληνική κυβέρνηση. ©Κεντρική Υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους (Γ.Α.Κ.).