Το Θέατρο του Κήπου του Λευκού Πύργου Θεσσαλονίκης

Η πλατεία ανάμεσα στον Λευκό Πύργο και το σημερινό Βασιλικό Θέατρο κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα ήταν κεντρικός χώρος ψυχαγωγίας των Θεσσαλονικέων, των επισκεπτών της πόλης, καθώς και των στρατών κατοχής, που σύχναζαν στον ''Κήπο'' και το ''Θέατρο του Λευκού Πύργου''. Ο αρχιτεκτονικός πυρήνας του Κήπου κτίστηκε σε σχέδια του διακεκριμένου αρχιτέκτονα Ξενοφώντα Παιονίδη. Αποτελούταν από το νεοκλασικό διώροφο συγκρότημα που κτίστηκε το 1907 προς τιμήν του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β΄ και περιλάμβανε το θέατρο, την αίθουσα χορού, εστιατόριο, μπαρ και καφεζαχαροπλαστείο. Στον όροφο λειτουργούσε καμπαρέ ευρωπαϊκών προδιαγραφών με ανθρώπους του θεάματος από όλη την Ευρώπη, ενώ από το 1913 στον Κήπο του Λευκού Πύργου λειτούργησε και κινηματογράφος. Το ψυχαγωγικό αυτό συγκρότημα νοικιαζόταν για εκμετάλλευση από το οθωμανικό δημόσιο, στην αρχή από Εβραίους της Θεσσαλονίκης και αργότερα από τον επιχειρηματία Κωνσταντίνο Ρώμπαπα. Οι επιχειρηματίες το διαφήμιζαν στον Τύπο ως ''το μεγαλύτερον κοσμικόν κέντρον της Ανατολής'' και ''το αριστοκρατικότερον κέντρον της Θεσσαλονίκης''. Το Θέατρο του Λευκού Πύργου κατεδαφίστηκε εντέλει το καλοκαίρι του 1956, προκειμένου να επεκταθεί η νέα παραλία και να ανοίξει η πλατεία γύρω από τον Λευκό Πύργο. 

Εικονιζόμενη φωτογραφία: Άποψη του Λευκού Πύργου της Θεσσαλονίκης και του θεάτρου του κήπου του από τη θάλασσα στις αρχές του 20ου αιώνα. ©Μουσείο Φωτογραφίας ''Χρήστος Καλεμκερής'' Δήμου Καλαμαριάς.