Το Νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος στη Θεσσαλονίκη

Το Νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος στη Θεσσαλονίκη

Το Γενικό Νοσοκομείο «Άγιος Δημήτριος» στη Θεσσαλονίκη έχει μακρά ιστορία που ξεκινά από αρχές του 20ου αι. (1902-1903), όταν ιδρύθηκε για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης της πόλης. Κατά την επικρατέστερη άποψη, ο αρχιτέκτων Ξενοφών Παιονίδης, σε συνεργασία με τους πολιτικούς μηχανικούς Γεώργιο Μενεξέ, Κόρτζακ Γιαρμολένσκυ, και υγειονομικό επιβλέποντα τον Μωύς Μισραχή, ανέλαβε την εκπόνηση των αρχιτεκτονικών σχεδίων του νοσοκομείου.

Το νέο νοσοκομείο ονομάστηκε Hamidiye (Χαμιδιέ), προς τιμήν του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ. Μία επταμελής επιτροπή, αποτελούμενη από ((5 Οθωμανούς, 2 Έλληνες και 1 Εβραίο), ασκούσε τα διοικητικά καθήκοντα του νοσοκομείου. Το 1912, με την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ξεκίνησε η λειτουργία του ως Δημοτικό Νοσοκομείο «Άγιος Δημήτριος» Την περίοδο των Βαλκανικών πολέμων, επιτάχτηκε και μετατράπηκε σε στρατιωτικό νοσοκομείο ενώ μετά τη λήξη του πολέμου θα ξαναλειτουργήσει ως πολιτικό, προσφέροντας αργότερα, υγειονομικές υπηρεσίες στο μεγάλο κύμα προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το νοσοκομείο επιτάχθηκε ξανά από τον ελληνικό στρατό, με εξαίρεση τον πρώτο όροφο του κτιρίου, που συνέχιζε να εξυπηρετεί τους πολίτες.

Το νοσοκομείο επεκτάθηκε σταδιακά, με νέα κτίρια που φιλοξενούσαν πρόσθετες υπηρεσίες για να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες του πληθυσμού. Το 1971 το νοσοκομείο παραχωρήθηκε από το Δήμο στο Ελληνικό Δημόσιο με την ονομασία «Γ.Ν.Θ. Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ» και το κτίριο από το 1984 είναι χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο έργο τέχνης.

Εικονιζόμενη φωτογραφία: Το Νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος, βρίσκεται κτισμένο σε μια περιοχή που οριοθετείται μεταξύ της οδού Ελένης Ζωγράφου, τους Κήπους του Πασσά, το 2ο Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο του Αγίου Παύλου και του Νεκροταφείου της Ευαγγελίστριας στη Θεσσαλονίκη