Η Οδός Ερμού των Αθηνών

Η Οδός Ερμού ήταν από τις πρώτες οδικές αρτηρίες που σχεδιάστηκαν στη σύγχρονη Αθήνα, σύμφωνα με το σχέδιο πόλης που εκπόνησαν οι αρχιτέκτονες Σταμάτης Κλεάνθης και Eduard Schaubert το 1833. Η οδός αρχικά ήταν χωματόδρομος και το 1838 στρώθηκε το ''σύστημα μακαντάμ'', ενώ αργότερα απέκτησε πεζοδρόμια και υπόνομο και το 1910 ασφαλτοστρώθηκε. Στο τμήμα της Ερμού μεταξύ της Πλατείας Μοναστηρακίου και της Οδού Ασωμάτων υπήρχε ένα γύψινο διακοσμητικό τετραώροφης κατοικίας το οποίο αναπαριστούσε έναν γιγαντιαίο εκατόγχειρα που κρατούσε έναν ογκόλιθο. Από το συγκεκριμένο διακοσμητικό πήρε το τμήμα αυτό το όνομα "Εκατόγχειρ". Επίσης, στο μέσο περίπου της Ερμού εντοπίζεται η Εκκλησία της Παναγίας της Καπνικαρέας, βυζαντινός ναός του 11ου αιώνα. Εν αντιθέσει με το τμήμα από την Πλατεία Συντάγματος έως την Οδό Αιόλου το οποίο είναι κέντρο για το λιανικό εμπόριο, δημόσιες υπηρεσίες, ξενοδοχεία, και πεζόδρομος από το 1997, το τμήμα μεταξύ της Οδών Αγίων Ασωμάτων και Πειραιώς συνδέθηκε με τη βιομηχανική χρήση της Οδού Πειραιώς κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, με χονδρική πώληση, τη λειτουργία του Σιδηροδρόμου Αττικής και τις οδικές αρτηρίες Πειραιώς και Ιεράς Οδού. 

Εικονιζόμενη φωτογραφία: Άποψη της αρχής της Οδού Ερμού των Αθηνών από την Πλατεία Συντάγματος το 1890. ©Μουσείο Φωτογραφίας ''Χρήστος Καλεμκερής'' Δήμου Καλαμαριάς.