Το Παλαιό Δημοτικό Σχολείο Καλαβρύτων 

Το Δημοτικό Σχολείο Καλαβρύτων κατασκευάστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα με τη βοήθεια του κληροδοτήματος του ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού. Κτίστηκε ως τετρατάξιο σχολείο έξω από τον οικισμό των Καλαβρύτων, και ως οικοδόμημα συνδύαζε αρκετά νεοκλασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία της εποχής. Το σχολείο διέθετε μεγάλο περιβάλλοντα χώρο και βρισκόταν σε μικρή απόσταση από τον σιδηροδρομικό σταθμό των Καλαβρύτων. Ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1906 και ήταν επαρκώς εφοδιασμένο τόσο από πλευράς διδακτικού προσωπικού, όσο και από πλευράς υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής η λειτουργία του διακόπηκε απότομα, εκτός από το τελευταίο τετράμηνο του 1943, οπότε και το σχολείο υπολειτουργούσε. Η μεγάλη καταστροφή του ήρθε στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 όταν τα κατοχικά γερμανικά στρατεύματα το έκαψαν ολοσχερώς κατά τη διάρκεια της επιχείρησης του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων. Έπειτα από την απελευθέρωση της Ελλάδος από τον κατοχικό ζυγό το σχολείο ανακατασκευάστηκε και ξεκίνησε την επαναλειτουργία του το 1950. Το 1986 το Υπουργείο Πολιτισμού κήρυξε το κτίριο ιστορικό και διατηρητέο μνημείο της νεότερης ελληνικής κληρονομίας, ενώ το 1992 μεταστεγάστηκε σε νεόδμητη σχολική μονάδα. Το Παλαιό Δημοτικό Σχολείο των Καλαβρύτων έκτοτε στεγάζει το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος. 

Εικονιζόμενη φωτογραφία: Μαθητές του Δημοτικού Σχολείου και του Ελληνικού Σχολείου (Σχολαρχείου) Καλαβρύτων μετά τις γυμναστικές επιδείξεις του έτους 1920 σε αναμνηστική φωτογραφία στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου. ©Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.