Ο Παγχαλκιδικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ''Ο Αριστοτέλης''

Ο Παγχαλκιδικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ''Ο Αριστοτέλης'' αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα και μακροβιότερα πολιτιστικά σωματεία της Θεσσαλονίκης, καθώς ιδρύθηκε το 1903. Βασικός σκοπός του, αν και μη ομολογούμενος λόγω του φόβου των Οθωμανικών αρχών, ήταν εθνικός, σε μια περίοδο όπου άναβε ο ένοπλος Μακεδονικός Αγώνας. Ο εμπνευστής και πρώτος πρόεδρος του συλλόγου ήταν ο γιατρός Γεώργιος Παπανικολάου-Σκωτ από τον Πολύγυρο. Μετά την Επανάσταση των Νεοτούρκων, το 1909, ο σύλλογος νομιμοποιήθηκε με την έγκριση του καταστατικού του. 

Η μακρά πορεία του συλλόγου διακρίνεται σε τρεις περιόδους: την πρώτη πεντηκονταετία από την ίδρυσή του έως το 1952, τη δεύτερη από την επανίδρυσή του το 1952 έως το 1993, και την δεκαπενταετία από το 1993 έως το 2009, που χαρακτηρίζεται ως η ''χρυσή εποχή'' του. Οι σκοποί του συλλόγου περιλαμβάνουν την τακτική επικοινωνία και αλληλεγγύη μεταξύ των Χαλκιδικιωτών που διαμένουν στη Θεσσαλονίκη, την μορφωτική ανάπτυξη των μελών μέσω διαλέξεων, εκδόσεων και υποτροφιών, τη συνεχή συνεργασία με συγγενή σωματεία, καθώς και τη συλλογή και εκτύπωση ιστορικού, αρχαιολογικού και λαογραφικού υλικού. Επιπλέον, ο σύλλογος συμμετέχει ενεργά σε δράσεις που προβάλλουν την ιστορία και τα λαογραφικά στοιχεία της Χαλκιδικής. 

Εικονιζόμενο έγγραφο: Επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, στις 15 Ιουνίου του 1915, προς τον Πρόεδρο του Παγχαλκιδικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης. ©Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908.