Ελευθέριος Βενιζέλος (1864-1936)

Γεννημένος στην οθωμανοκρατούμενη Κρήτη το 1864, ο Ελευθέριος Βενιζέλος αναδείχθηκε ως ένας εκ των σπουδαιότερων ηγετών της Ελλάδας στα τέλη του 19ου και ιδίως στις αρχές του 20ου αιώνα. Συμμετείχε αρχικά στην Κρητική Επανάσταση του 1897 και συνέβαλε στη δημιουργία της Κρητικής Πολιτείας (1898-1912). Έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδας το 1910 και συγκρότησε το "Κόμμα των Φιλελευθέρων", παίζοντας καίριο ρόλο στην ανασυγκρότηση της χώρας μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913). Επίσης, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918), ηγήθηκε της χώρας στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων της Αντάντ (Entente), παρά τον Εθνικό Διχασμό που προκλήθηκε λόγω της απόφασης αυτής και της ρήξης του με τον βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄. 

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, επέστρεψε στην ελληνική πολιτική σκηνή και πραγματοποίησε σημαντικές ενέργειες που επηρέασαν την πορεία της χώρας. Ωστόσο, η πολιτική του καριέρα σημαδεύτηκε από αναταραχές και προσπάθειες κατά της ζωής του. Η απόπειρα κατά της ζωής του τον Ιούνιο του 1933 και το αποτυχημένο κίνημα του Μαρτίου 1935 σηματοδοτούν το τέλος μιας εποχής. Αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι, όπου και πέθανε τον Μάρτιο του 1936. Η συνολική προσφορά του Ελευθέριου Βενιζέλου στην ελληνική πολιτική και ιστορία είναι αναμφισβήτητη, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά που επηρέασε την πορεία της χώρας του. 

Εικονιζόμενη φωτογραφία: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος μετά την υπογραφή της συνθήκης των Σεβρών, 1920. Φωτογραφία Α. Γαζιάδης. ©Κεντρική Υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους (Γ.Α.Κ.).