Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης

Ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα και μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912 και την ενσωμάτωση της στο Ελληνικό Κράτος, έχουμε αναφορές για την οργάνωση κυνηγετικών ομάδων και συλλόγων με πιο σημαντική για την πόλη την επίσημη ίδρυση του Κυνηγετικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Η οργάνωση παρόμοιων συλλόγων συνεχίζεται και καθόλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου και ιδίως τη δεκαετία του 1930. Ένας από αυτούς τους συλλόγους ήταν η Ένωση Κυνηγών και Σκοπευτών Θεσσαλονίκης, η οποία διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην προώθηση του κυνηγιού ως οργανωμένης δραστηριότητας. Την ίδια χρονική περίοδο ιδρύθηκε και η Εταιρία Προστασίας και Αναπαραγωγής Θηραμάτων, η οποία επικεντρώθηκε στην προστασία και αναπαραγωγή της άγριας πανίδας, δείχνοντας μια πρώιμη οικολογική ευαισθησία. 

Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής στη Θεσσαλονίκη, δηλαδή το χρονικό διάστημα 1941-1944, οι κατοχικές δυνάμεις επιχείρησαν να προχωρήσουν σε κατάσχεση όλων των κυνηγετικών όπλων της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής, με την αιτιολογία ότι αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από την αντίσταση εναντίον τους. Από τις μαρτυρίες συγκεκριμένα του αντιπροέδρου της Εταιρίας Προστασίας και Αναπαραγωγής Θηραμάτων, του Λ. Γεωργιάδη, γνωρίζουμε ότι έγινε μια μεγάλη προσπάθεια για τη διάσωση των κυνηγετικών όπλων από την «καταγραφή και φύλαξη» των γερμανικών αρχών. Το γεγονός αυτό αναδεικνύεται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα της αγάπης των κυνηγών της πόλης για τη δραστηριότητά τους. 

Εικονιζόμενο έγγραφο: Επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, στις 19 Μαΐου 1923, προς τον Πρόεδρο του Κυνηγητικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης. ©Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908.