Το Ανώτερο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης

Το Ανώτερο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης αποτέλεσε έναν ιστορικό θεσμό για την εκπαίδευση των γυναικών στην πόλη. Ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1856 ως παρθεναγωγείο ισότιμο με το γυμνάσιο, με πρώτη διευθύντρια την Ειρήνη Κοκκίνου, στην εκκλησία του Αγίου Μηνά. Μεταξύ 1874 και 1880 το παρθεναγωγείο μεταφέρθηκε σε αρχοντικό της συνοικίας του Αγίου Αθανασίου, επί της Οδού Σωκράτους. Κατά τη σχολική χρονιά 1874-1875, η γνωρίζουμε ότι διευθύντρια του παρθεναγωγείου ήταν η Ιφιγένεια Δημητριάδου και ότι οι εγγεγραμμένες μαθήτριες σε αυτό ήταν συνολικά 510, εκ των οποίων οι 344 ανήκαν στο γυμνασιακό τμήμα. Την περίοδο 1880-1881 αναφέρεται ότι λειτουργούσαν στο ίδρυμα ένα κεντρικό νηπιαγωγείο, ένα τετρατάξιο δημοτικό θηλέων, καθώς και ένα πεντατάξιο ανώτερο παρθεναγωγείο, με περίπου 800 μαθήτριες συνολικά. 

Το 1917, το παρθεναγωγείο στεγάστηκε στην Οδό Σοφοκλέους 4 και μετά την πυρκαγιά του ίδιου έτους στέγασε πυροπαθείς. Το 1918 το Παρθεναγωγείο στεγαζόταν επί της Οδού Φιλίππου 57 και Αγίας Σοφίας, το 1919 μεταφέρθηκε στο Ξενοδοχείο Παλλάς, απέναντι από το σημερινό Βασιλικό Θέατρο, ενώ κατά το διάστημα 1920-1922 σε διδακτήριο της Οδού Νοσοκομείων, το οποίο κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Καταστροφής αξιοποιήθηκε για να στεγάσει τους Αρμένιους πρόσφυγες. 

Εικονιζόμενο έγγραφο: Επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, στις 9 Μαΐου 1923, προς τη Μ. Βουγιούκα, Διευθύντρια του Ανώτερου Παρθεναγωγείου Θεσσαλονίκης. ©Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908.