Αλέξανδρος Κασσαβέτης (1871-1932)

Ο Αλέξανδρος Κασσαβέτης ήταν μια σημαντική μορφή στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας στις αρχές του 20ού αιώνα. Γεννημένος το 1871 σε μια οικογένεια εμπόρων στην Αίγυπτο, με ρίζες από τη Ζαγορά Πηλίου, ο Κασσαβέτης έγινε θερμός υποστηρικτής του Ελευθερίου Βενιζέλου και συμμετείχε στο Κίνημα της Εθνικής Αμύνης στη Θεσσαλονίκη το 1916-1917. Ως μέλος της Κυβέρνησης της Εθνικής Αμύνης διετέλεσε Υπουργός επί των Συγκοινωνιών. 

Η πολιτική καριέρα του Κασσαβέτη ήταν μακροχρόνια και επιτυχημένη. Εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά το 1895 και επανεξελέγη πολλές φορές μέχρι το 1928, εκπροσωπώντας διάφορες περιοχές της Ελλάδας (Βόλος, Λάρισα, Αθήνα). Πέραν της πολιτικής του δραστηριότητας, ο Κασσαβέτης ήταν επίσης ένας φιλάνθρωπος και υποστηρικτής της εκπαίδευσης. Το 1887, δώρισε ένα τεράστιο οικογενειακό κτήμα 27.000 στρεμμάτων στον Αλμυρό Μαγνησίας για την ίδρυση μιας γεωργικής σχολής, η οποία βέβαια αργότερα μετατράπηκε σε σωφρονιστικό ίδρυμα (Φυλακές Κασσαβέτειας). 

Ο Αλέξανδρος Κασσαβέτης ήταν επίσης ιδρυτικό μέλος της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Θεσσαλών και πρόεδρος της Λέσχης των Φιλελευθέρων. Απεβίωσε το 1932, ενώ ήταν ακόμη εν ενεργεία βουλευτής, αφήνοντας πίσω του μια σημαντική κληρονομιά στην ελληνική πολιτική και κοινωνική ζωή. 

Εικονιζόμενο έγγραφο: Επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, στις 8 Απριλίου 1917, προς τον Υπουργό Συγκοινωνίας της Εθνικής Αμύνης, Αλέξανδρο Κασσαβέτη. ©Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908.