Λεωνίδας Α. Εμπειρίκος (1869-1948)

Ο Λεωνίδας Εμπειρίκος του Ανδρέα (1869-1948) ήταν μια σημαντική προσωπικότητα στον χώρο της ελληνικής ναυτιλίας και πολιτικής του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στην Άνδρο και σπούδασε εμπορικές επιστήμες στην Ρουμανία. Μαζί με τον αδελφό του Μιχαήλ, εκπαιδεύτηκε στα γραφεία του θείου του, Αλκιβιάδη Εμπειρίκου, ενός κορυφαίου εμπόρου σιτηρών κι εφοπλιστή στο πολύβουο Ρουμανικό λιμάνι σιτηρών της Braila, στις όχθες του Δούναβη. Στη συνέχεια ίδρυσε με τους αδελφούς του την ναυτιλιακή εταιρεία Αδελφοί Εμπειρίκου στη Σύρο. Το 1908 έγινε συνιδρυτής της Εθνικής Ατμοπλοΐας της Ελλάδος στον Πειραιά, συμβάλλοντας στη μετάβαση της ναυτιλιακής κοινότητας της Άνδρου από την εποχή της ιστιοφορίας στην εποχή των ατμόπλοιων. Υπό την διοίκηση, κυρίως, του Λεωνίδα και του Μαρή Εμπειρίκου, έγινε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες των ημερών της, με στόλο αποτελούμενο από φορτηγά, επιβατηγά και υπερωκεάνια. 

Το 1916, ίδρυσε και διετέλεσε πρώτος πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, ενώ το 1921 έγινε ο πρώτος πρόεδρος της νεοσύστατης Πανελλήνιας Ακτοπλοϊκής Ένωσης. Παράλληλα με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, ακολούθησε και πολιτική καριέρα, εκλεγόμενος επανειλημμένα βουλευτής Κυκλάδων (το 1910, το 1912 και το 1915) και διατελώντας Υπουργός Προμηθειών της Κυβέρνησης της Εθνικής Αμύνης υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο στη Θεσσαλονίκη. Επιπλέον, ήταν πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Εθνικής Οικονομίας και θεωρείται στυλοβάτης της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας του Λονδίνου. Ο Λεωνίδας Εμπειρίκος μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου και απεβίωσε το 1948. Ήταν πατέρας του υπερρεαλιστή λογοτέχνη Ανδρέα Εμπειρίκου. 

Εικονιζόμενο έγγραφο: Επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, στις 8 Απριλίου 1917, προς τον Υπουργό Προμηθειών της Εθνικής Αμύνης, Λεωνίδα Εμπειρίκο. ©Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908.