Περικλής Αργυρόπουλος (1881-1966)

Ο Περικλής Αργυρόπουλος (1881-1966) ήταν μια κεντρική φυσιογνωμία της ελληνικής πολιτικής ζωής για μεγάλο διάστημα του 20ού αιώνα. Κατάγονταν από μια ιστορική και επιφανή οικογένεια Φαναριωτών διπλωματών με καταβολές από την Κωνσταντινούπολη. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1881 και οι γονείς του, Αλέξανδρος Αργυρόπουλος και Μαρία Σούτσου, ήταν εγγόνια δύο Μεγάλων Διερμηνέων της Υψηλής Πύλης. 

Μετά από σπουδές νομικής και πολιτικών επιστημών στη Γαλλία, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1903 και παντρεύτηκε τη Σοφία Αργυροπούλου. Το 1904 συμμετείχε ενεργά στον Μακεδονικό Αγώνα, ενώ το 1912 διορίστηκε ως πρώτος Νομάρχης της απελευθερωμένης Θεσσαλονίκης. Την περίοδο του Εθνικού Διχασμού υπήρξε Υπουργός Εργασίας του Κινήματος Εθνικής Αμύνης του Ελευθέριου Βενιζέλου. Ακολούθησε μια πλούσια διπλωματική σταδιοδρομία ως πρεσβευτής σε χώρες όπως η Γαλλία, η Αλγερία, η Αίγυπτος και η Τουρκία. Παράλληλα, διετέλεσε βουλευτής με διάφορα κόμματα όπως το Κόμμα Φιλελευθέρων, το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα και την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.). Επανειλημμένα κατείχε υπουργικά αξιώματα σε κυβερνήσεις του Μεσοπολέμου, όπως των Εξωτερικών, Εσωτερικών και Ναυτικών. 

Ο Αργυρόπουλος συνέγραψε αρκετά έργα και εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διεθνή συνέδρια, ενώ παρέμεινε ενεργό πολιτικό στέλεχος μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε το 1966 στην Αθήνα σε ηλικία 85 ετών, αφήνοντας πίσω ένα σημαντικό αποτύπωμα στην πολιτική ιστορία της χώρας. 

Εικονιζόμενό έγγραφο: Επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, στις 8 Απριλίου 1917, προς τον Υπουργό Εργασίας της Εθνικής Αμύνης, Π. Αργυρόπουλο. @Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908.