Νικόλαος Πολίτης (1872-1942)

Ο Νικόλαος Πολίτης υπήρξε διπλωμάτης και πολιτικός του ελληνικού κράτους στις αρχές του 20ού αιώνα. Γεννημένος στην Κέρκυρα το 1872, σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή του Παρισιού και απέκτησε διπλή ελληνο-γαλλική υπηκοότητα. Η ακαδημαϊκή του καριέρα ως καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στα Πανεπιστήμια της Αιξ και του Πουατιέ τον ανέδειξε σε έγκριτη προσωπικότητα του απόδημου Ελληνισμού. Υπήρξε ακόμα πολύ στενός συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις διπλωματικές εξελίξεις της εποχής. Συμμετείχε στις διασκέψεις του Λονδίνου και του Βουκουρεστίου, ενώ το 1920 υπήρξε ο πρώτος Έλληνας αντιπρόσωπος στην Κοινωνία των Εθνών. Άφησε επίσης το στίγμα του στη Συνθήκη της Λοζάνης (1923) και την ελληνοτουρκική συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών το 1923. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1924 υπέγραψε ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Κοινωνία των Εθνών το Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ που πήρε το όνομά του μαζί με τον αντίστοιχο ομόλογό του της Βουλγαρίας και αφορούσε εφαρμογή όρου της Συνθήκης Νεϊγύ για την αμοιβαία και οικειοθελή ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας. Συνολικά στην πολιτική του σταδιοδρομία διετέλεσε ως Υπουργός Εξωτερικών τρεις φορές κατά τα διαστήματα 1917-1918, 1919-1920 και 1922, συμβάλλοντας καθοριστικά στη χάραξη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. 

Εικονιζόμενο έγγραφο: Επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, στις 8 Απριλίου 1917, προς τον Υπουργό Εξωτερικών της Εθνικής Αμύνης, Νικόλαο Πολίτη. ©Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908.