Γεώργιος Μ. Αβέρωφ (1858-1930)

Ο Γεώργιος Αβέρωφ του Μιχαήλ, της γνωστής οικογένειας Αβέρωφ, αποτέλεσε μια εμβληματική φυσιογνωμία της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Γεννημένος το 1858, διέγραψε μια σημαντική πορεία στην πολιτική σκηνή της χώρας, καθώς εκλέχθηκε βουλευτής της Χαλκίδας και της Εύβοιας στις εκλογές που έλαβαν χώρα από το 1895 έως το 1915. Η σημαντικότερη στιγμή της δημόσιας δράσης του υπήρξε η θητεία του ως Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση της Εθνικής Άμυνής του Ελευθέριου Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, από τον Οκτώβριο του 1916 έως τον Ιούνιο του 1917, κατά τη δραματική περίοδο του Εθνικού Διχασμού. Πέραν της πολιτικής όμως, ο Αβέρωφ άφησε το στίγμα του και στον χώρο του πολιτισμού και του αθλητισμού. Διετέλεσε πρόεδρος του ιστορικού Ωδείου Αθηνών, ενώ από το 1924 έως το 1930 ηγήθηκε της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και έγινε μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Η προσφορά του στον αθλητισμό και τον ολυμπισμό υπήρξε ανεκτίμητη. Έφυγε από τη ζωή το 1930 στο Παρίσι μετά από εγχείρηση. 

Εικονιζόμενο έγγραφο: Επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, στις 8 Απριλίου 1917, προς τον Υπουργό Παιδείας της Εθνικής Αμύνης, Γεώργιο Μ. Αβέρωφ. ©Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908.