Θεόδωρος Ζαΐμης (1847-1922)

Ο Θεόδωρος Ζαΐμης (1847-1922) αποτέλεσε σημαντική προσωπικότητα στον τομέα της ιατρικής και της πολιτικής στην Ελλάδα του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Γεννημένος στην Κερπινή Καλαβρύτων, ο Ζαΐμης προερχόταν από έναν λιγότερο γνωστό κλάδο της περίφημης οικογένειας των Ζαΐμηδων. Σπούδασε ιατρική στην Αυστρία και κατόρθωσε να αποκτήσει σημαντική φήμη στον χώρο της χειρουργικής. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε στην Πάτρα ως διευθυντής του χειρουργικού τμήματος για περίπου 25 έτη, κάνοντας σημαντικές και καινοτόμες επεμβάσεις, όπως η πρώτη εγχείρηση έλκους στομάχου και η πρώτη λαπαροτομία στην Ελλάδα. Το 1902, ο Ζαΐμης διορίστηκε καθηγητής στη χειρουργική κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια υπηρέτησε ως πρύτανης του πανεπιστημίου μεταξύ των ετών 1912 και 1913.

Εκτός από την επιστημονική του σταδιοδρομία, ο Ζαΐμης είχε και μια ενεργή πολιτική δράση. Το 1920 εξελέγη βουλευτής και χρημάτισε Υπουργός επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως σε διάφορες κυβερνήσεις μέχρι το 1922, οπότε και απεβίωσε το 1922 στην Αθήνα λόγω ανακοπής καρδιάς. Τάφηκε στον οικογενειακό του τάφο στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών, αφήνοντας πίσω του ένα ισχυρό ίχνος στον τομέα της ιατρικής και της πολιτικής της εποχής του. 

Εικονιζόμενο έγγραφο: Επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, τον Μάρτιο του 1921, προς τον Θεόδωρο Ζαΐμη, Υπουργό Παιδείας. ©Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908.