Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος (1868-1951)

Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος, κατά κόσμον Γεώργιος Αλεξιάδης, γεννήθηκε στη Μεσόπολη Προύσας το 1868. Φοίτησε στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπου έλαβε τον τίτλο του Διδασκάλου της Ορθόδοξης Θεολογίας το 1893. Χειροτονήθηκε διάκονος και μετέβη στην Κομοτηνή ως διευθυντής των σχολών και ιεροκήρυκας έως το 1897, όπου διορίσθηκε υπογραμματέας της Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το 1902 χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης και το 1905 εξελέγη Μητροπολίτης Λήμνου έως το 1912, οπότε και προήχθη σε μητροπολίτη Θεσσαλονίκης. Συνέβαλε δυναμικά στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912, αποτελώντας παράγοντα προς τις Οθωμανικές Αρχές για την παράδοση της πόλης στον Ελληνικό Στρατό χωρίς αντίσταση. 

Κατά τη διάρκεια της θητείας του ενίσχυσε τα φιλανθρωπικά ιδρύματα της περιφέρειας του, πολλά από τα οποία προέδρευσε, ενώ το 1922 έγινε πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Προσφύγων. Είχε την ιδέα για την κατασκευή του κτιρίου της Χ.Α.Ν.Θ. και προώθησε το σχέδιο ανέγερσης του, έχοντας ενεργή συμμετοχή και στη συγκέντρωση της απαραίτητης χρηματοδότησης από ομογενείς. 

Την περίοδο της γερμανικής κατοχής έδωσε οδηγίες στους χριστιανούς της Θεσσαλονίκης να μην προβούν σε καμία διάκριση προς τους Εβραίους συμπολίτες τους, όταν οι τελευταίοι υποχρεώθηκαν από τις κατοχικές δυνάμεις να φορούν το κίτρινο άστρο, ενώ έκανε έντονα διαβήματα για να σταματήσουν οι εκτοπίσεις τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για τη δράση του αυτή ανακηρύχθηκε μετά θάνατον, το 1969, ''Δίκαιος των Εθνών'' στο Ισραήλ, τίτλος που αποδίδεται σε όσους έσωσαν τη ζωή Εβραίων κατά την διάρκεια του πολέμου. 

Εικονιζόμενο έγγραφο: Επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, στις 19 Ιουλίου 1919, προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γεννάδιο, Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης. ©Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908.