Το Κάστρο των Καλαβρύτων

Το Κάστρο των Καλαβρύτων ή της Ωριάς κτίστηκε μετά το 1208, επί Φραγκοκρατίας, από τον πρώτο βαρώνο των Καλαβρύτων Όθωνα ντε Τουρναί (Othon de Tournay). Έπειτα η βαρονία των Καλαβρύτων πέρασε στους Φράγκους χωροδεσπότες της Χαλανδρίτσας de la Tremouille, οι οποίοι κτίσανε τον 14ο αιώνα ένα μικρό κάστρο απέναντι από το μεγάλο, πάνω στο βουνό Πριόνι, το οποίο έγινε γνωστό ως ''Κάστρο της Τρεμούλας''. Το 1263 το κάστρο πέρασε τα χέρια των Βυζαντινών, ενώ το 1400 εκχωρείται από τον δεσπότη του Μυστρά, Θεόδωρο Παλαιολόγο, Ιωαννίτες ιππότες της Ρόδου, όμως το 1404 επανέρχεται στα χέρια των Βυζαντινών. Όταν ο Μωάμεθ ο Πορθητής, το 1458-1460 εισέβαλε στην Πελοπόννησο, συνάντησε σθεναρή αντίσταση από τους υπερασπιστές του κάστρου, οι οποίοι όμως μετά από επίμονη πολιορκία των Οθωμανών αναγκάστηκαν να το παραδώσουν. Το κάστρο παρέμεινε στην κυριαρχία των Οθωμανών από το 1460 έως το 1821 με ενδιάμεσες, πριν το 1715, πρόσκαιρες κυριαρχικές παρουσίες των Ενετών. 

Η έκταση του κάστρου εσωτερικά ήταν γύρω στα είκοσι στρέμματα και περιείχε περίπου πενήντα οικίες, ερείπια των οποίων σώζονται και σήμερα. Κατοικίες υπήρχαν και εκτός του κάστρου. Το εσωτερικό τείχος του, πάχους 1,00 μ., ήταν ασβεστόκτιστο, και σε πολλά σημεία αρκετά μέτρα ψηλό. Το εξωτερικό τείχος, όπως υψώνεται, δείχνει να κλείνει προς το εσωτερικό και που και που διακρίνονται ίχνη επάλξεων. Διακρίνονται επίσης δεξαμενές νερού καθώς και δυο αξιόλογοι πύργοι μισογκρεμισμένοι.  

Εικονιζόμενη φωτογραφία: Άποψη των Καλαβρύτων με θέα το Κάστρο της Ωριάς, 1915. ©Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.