Το Κάστρο της Πάτρας

Το Κάστρο της Πάτρας βρίσκεται στις υπώρειες του όρους Παναχαϊκό. Κατασκευάστηκε μετά τα μέσα του 6ου αιώνα μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, με χρήση υλικού της αρχαίας ακρόπολης. Τα τείχη του περικλείουν μία έκταση 22.725 τ.μ. και αποτελείται από έναν τριγωνικό εξωτερικό περίβολο, ενισχυμένο με πύργους και προμαχώνες, που προστατεύονταν αρχικά από βαθιά τάφρο και ένα εσωτερικό περίβολο που υψώνεται στη βορειοανατολική γωνία και επίσης περιβάλλεται από τάφρο.  

Τον 9ο αιώνα το κάστρο δέχεται επίθεση από τους Σλάβους και Σαρακηνούς από στεριά και θάλασσα. Οι εισβολείς ηττώνται και η ήττα τους αποδίδεται στον Πολιούχο Άγιο Ανδρέα. Το 1205 οι Φράγκοι με αρχηγό τον Γοδεφρείδο Βιλλεαρδουίνο καταλαμβάνουν την πόλη και το κάστρο. Η Πάτρα δίδεται ως βαρονία στον Γουλιέλμο Αλεμάν και υπάγεται στο Πριγκηπάτο της Αχαΐας με έδρα την Ανδραβίδα. Ταυτόχρονα γίνεται έδρα του Λατίνου αρχιεπισκόπου, που σταδιακά αποκτά μεγάλη πολιτική ισχύ. Το 1408 ο Πάπας παραχωρεί την πόλη έναντι μισθώματος στους Βενετούς για 5 έτη. 

Το 1428 ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ανακαταλαμβάνει το κάστρο, τα τείχη του οποίου επισκευάζονται και πραγματοποιούνται προσθήκες. Το 1458 η πόλη παραδίδεται στους Οθωμανούς και σταδιακά το κάστρο μετατρέπεται σε διοικητικό κέντρο, καθώς η στρατιωτική άμυνα της περιοχής μεταφέρεται στο Κάστρο του Ρίου. Κατά το διάστημα 1687-1715, η Πάτρα γίνεται μία από τις 4 επαρχίες της Δημοκρατίας της Βενετίας και το 1715- 1828 καταλαμβάνεται εκ νέου από τους Οθωμανούς. Το κάστρο υφίσταται μεγάλες ζημιές κατά τα Ορλωφικά, το 1770. Το 1828 ο Γάλλος στρατηγός Μαιζόν απελευθερώνει την περιοχή. Σήμερα λειτουργεί ως επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος. 

Εικονιζόμενη φωτογραφία: Άποψη της πόλης της Πάτρας το 1885. Στο βάθος διακρίνεται το Κάστρο της Πάτρας. ©Μουσείο Φωτογραφίας ''Χρήστος Καλεμκερής'' Δήμου Καλαμαριάς