Μονή Αγίας Τριάδας, Ψίνθος

Το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας στην Ψίνθο είναι κτισμένο κατά την περίοδο της Ιπποτοκρατίας (αρχές 15^ου αιώνα) στη θέση κατά πάσα πιθανότητα του ιερού Βήματος μιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής (5^ος – 6^ος αιώνας). Αποτελείται από ναό μικρών διαστάσεων μονόχωρο καμαροσκέπαστο με τοιχογραφικό διάκοσμο καλής ποιότητας. Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή που βρίσκεται στον δυτικό τοίχο, δεξιά της εισόδου, το εικονογραφικό πρόγραμμα του ναού ολοκληρώθηκε το 1407/8 μ.Χ. με έξοδα της μοναχής Καταφυγής. Στο χαμηλότερο επίπεδο, κοντά στον χώρο του μοναστηρίου, υπάρχει μια φυσική πηγή που αναβλύζει νερό, το «Αγίασμα» κατά τους ντόπιους.  Χαρακτηριστικό είναι και το προσωνύμιο που έχει αποδοθεί στην περιοχή, «Ιαματικό ή Ματικό», σύμφωνα με την τοπική διάλεκτο της περιοχής, εξαιτίας του θαυματουργού νερού της πηγής. Κατά την λαϊκή παράδοση, στον χώρο όπου είναι οικοδομημένος σήμερα ο ναός, λέγεται ότι έβοσκε τα πρόβατα του ένας τσοπάνης (βοσκός) ο οποίος είχε μια κόρη κωφάλαλη που τον βοηθούσε. Μια μέρα, καθώς η κόρη περνούσε με τα ζώα από την περιοχή αυτή συνέβη το εξής, από την πατημασιά μιας αγελάδας άρχισε να αναβλύζει νερό. Τότε, η κοπέλα ήπιε από το νερό αυτό και ως εκ θαύματος απέκτησε ακοή και ομιλία. Υστέρα από το θαυμαστό αυτό γεγονός, κατά την προφορική παράδοση, ο πατέρας και η κόρη έκτισαν στο σημείο εκείνο το μοναστήρι ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τα Θεία για την ίαση της κόρης. Το μοναστήρι μέχρι και σήμερα αποτελεί σημαντικό προσκύνημα.